Πέμπτη 21 Μαΐου 2015

ΕΚΤΟΣ ΤΟΠΟΥ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΥ



Προφανώς κάποιοι έχουν πολλές ιδιότητες. Ανα περίσταση. Φορανε διαφορετικό κοστούμι στην προσπάθεια τους να γίνουν αρεστοί, ερμηνεύοντας αποφάσεις του ΔΣ του ΠΦΣ σύμφωνα με τις δικές τους παραταξιακές ανάγκες. Μάταια. Το συνδικαλιστικό τους ξεθώριασμα είναι προϊόν ασυνέπειας. Μιας ασυνέπειας η οποία έχει βαθιές τις ρίζες της στο παρελθόν. Αυτό βέβαια που επιζητούν σήμερα προτείνοντάς το ως απάντηση στο πρόβλημα των πληρωμών, υπήρξε και ο μεγαλύτερός τους εφιάλτης. Προσπαθώ καλοπροαίρετα να το εκλάβω ως μεταμέλεια, αν και οι συνθήκες γι αυτούς είναι ευνοϊκότερες όσο ποτέ. Ακόμα κι έτσι όμως, είναι πολύ αργά. Γιατί στα λόγια, όλα είναι εύκολα. Και δεν κοστίζουν...παρά μόνο κριτική. Ποιοι είναι αυτοί;


 


Είναι αυτοι που στο παρελθόν βάφτιζαν την τμηματική πληρωμή - «συνέπεια» πληρωμών αλλά σήμερα θυμήθηκαν να την καταδικάσουν.

Είναι αυτοί που κινούσαν γη και ουρανό για να «μην περάσει του ΣΥΡΙΖΑ», αδιαφορώντας αν ο θεσμικός τους ρόλος έπρεπε να υπερισχύει του κομματικού.

Είναι αυτοί που σταματούσαν επανειλημμένα τους αγώνες ενός ολόκληρου κλάδου επειδή είχαν λάβει εντολές.

Είναι αυτοί που πολλάκις, δε δίσταζαν να περιθωριοποιήσουν εκλεγμένους αντιπροσώπους και θεσμικά όργανα φαρμακευτικών συλλόγων, χλευάζοντας και απαξιώνοντάς τους με χαρακτηρισμούς όπως «ζιζάνια», «παπαγαλάκια», «σέχτα» κ.α.

Είναι αυτοί που παρουσιάζονταν ως «δημοκράτες» ενώ κινούσαν μηχανισμούς για να υπονομεύσουν την ίδια τη δημοκρατία στους συλλόγους, στην προσπάθεια τους να χειραγωγήσουν τα μέλη τους για να καταστείλουν τις κινητοποιήσεις.

Είναι αυτοί οι οποίοι επαναπαύονταν από τους επαινετικούς χαρακτηρισμούς Υπουργού, ενω την επόμενη ημέρα βρίσκονταν εκτεθιμένοι από τα νομοθετικά του εκτρώματα.

Είναι αυτοί οι οποίοι προσπάθησαν να χτίσουν «παλάτια στην άμμο», μετατρέποντας τα πειθαρχικά συμβούλια του κλάδου σε συνδικαλιστικές παρέες οι οποίες ως άλλοι δικαστές, θα απέδιδαν δικαιοσύνη χωρίς την παρουσία του θεσμικού της εκπροσώπου.

Είναι αυτοί οι οποίοι ανακάλυψαν τώρα την Αμερική! Με συγχωρείτε...τη δραστική.

Είναι αυτοί που κόπτονται για την εξασφάλιση του εισιτηρίου τους σε ταξιδιωτικούς προορισμούς του εξωτερικού εκπροσωπώντας τον ΠΦΣ, διεκδικώντας δικαιώματα χωρίς όμως να αναζητούν υποχρεώσεις.

Είναι αυτοί οι οποίοι συνεχίζουν να ΜΗ συμμερίζονται οτι η όποια κινητοποίηση ξεκινάει και τελειώνει στην πληγωμένη Αθήνα των διευρυμένων «συναδέλφων».

Είναι αυτοί οι οποίοι προφανώς αποφεύγουν να μπούνε στην ουσία για να αναζητήσουμε από κοινού λύσεις ως ΔΣ, γιατί για να το πετύχουμε αυτό, θα πρέπει να κινηθουμε συντεταγμένα. Και δεν επιθυμούν κάτι τέτοιο.


Οι εποχές όμως του 13-2 έχουν περάσει. Θα πρέπει επιτέλους να κινηθούμε προς την κατεύθυνση της σύνθεσης, πρωτού κάνουμε το λάθος καιεπιτρέψουμε στα ανύπαρκτα «αναπτυξιακά» ινστιτούτα να καρπωθούν εκτός της πελατείας καί τις συνταγές των τίμιων και αγωνιστών συναδέλφων επιτελώντας το «κοινωνικό έργο» των ΜΜΕ.


Τέλος, δεν αναζητώ άλλοθι για να αποδείξω οτι ο όρος «κυβερνητικός συνδικαλιστής» έχει πάψει να χαρακτηρίζει τα μέλη του Προεδρείου του ΠΦΣ. Παρ’ ολ’ αυτά, θα παρακαλούσα με τη σειρά μου, να δοθεί στη δημοσιότητα και να συμπεριληφθεί, εκτός των πρακτικών του ΔΣ του ΠΦΣ της 13ης Μαϊου, σύμφωνα με τα οποία πιστεύεται οτι είναι καταγεγραμμένες οι 5 αποφάσεις που υποστηρίζει ότι ελήφθησαν ο κος Θεοδοσιάδης και η εκτενής τοποθέτηση του Αντιπροέδρου κου Σοφιανόπουλου σχετικά με τις εξελίξεις, υπό το πρίσμα της δικής του οπτικής γωνίας.

Εκεί θα καταλάβει ο οποιοσδήποτε, οτι κάποιοι δεν έιναι μόνο εκτός χρόνου αλλά και εκτός τόπου...


Ηλίας Χαλιγιάννης
Ταμίας Π.Φ.Σ.