Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2014

Κ. ΛΟΥΡΑΝΤΟΣ : ''ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΠΕΓΚΛΩΒΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ''

Αγαπητοί συνάδελφοι,
  
  Σας είναι γνωστές οι ατελέσφορες διαδικασίες στο ΔΣ του ΠΦΣ, που οδηγούν στην Γενική Συνέλευση για την εκλογή προεδρείου. Όπως γνωρίζετε, από την πλευρά μιας σειράς παρατάξεων και εκλεκτών συναδέλφων, προτάθηκε το όνομά μου για τη θέση του Προέδρου του ΠΦΣ.
Καθώς η υποψηφιότητα αυτή θα κριθεί στη Γ.Σ., θα ήθελα να θέσω υπόψη σας την προσωπική μου θέση, σε όλο το ψυχόδραμα που ζει ο κλάδος μας παρά τον κίνδυνο αυτή η πρωτοβουλία μου να εκληφθεί ως προσπάθεια προσωπικής προβολής.
Αρχικά πρέπει να διευκρινιστεί ότι η υποψηφιότητά μου δεν αποτελεί προσωπική επιδίωξη ή φιλοδοξία, αλλά απορρέει από μια συλλογική προσπάθεια απεγκλωβισμού του κλάδου από αυτό που ζούμε σήμερα. Την υποδούλωση του κλάδου στις Κυβερνητικές επιβουλές...
Σε αυτές τις εκλογές ... 



... συγκρούονται οι δυνάμεις του ελεύθερου συνδικαλισμού, που πρεσβεύει την αντίθεσή μας στα μνημόνια και την υποταγή της χώρας και του κλάδου στις απαιτήσεις των δανειστών, απέναντι στον Κυβερνητικό συνδικαλισμό της υποδούλωσης και της αποδοχής όλων όσων πλήγωσαν και μας διέλυσαν για το καλό του κόμματος και για να ... «μη πέσει η Κυβέρνηση»!

Σε αυτές τις εκλογές συγκρούεται η αδιαπραγμάτευτη θέση μας ότι οι διεκδικήσεις απαιτούν αγώνα, ήθος, στρατηγική και διαφάνεια, σε αντίθεση με την άποψη της απερχόμενης ηγεσίας του ΠΦΣ, που ακολουθούσε το δρόμο της συνδιαλλαγής με τους κρατούντες "κεκλεισμένων των θυρών" .

Θεωρώ πως οι πρωτοβάθμιοι Σύλλογοι μας, σε όποιο σημείο της χώρας και αν βρίσκονται, αποτελούν το μεγάλο όπλο του κλάδου μας, λόγω της άμεσης σχέσης με τα μέλη τους. Αποτελούν τα κύτταρα ενός οργανισμού που θέλει να ζήσει, αντλώντας δύναμη από την αλληλοϋποστήριξη και την διαφάνεια.
Πέρα από αυτά όμως, θέλω να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι υποψήφιος μιας παράταξης, αλλά ενός ευρύτατου μετώπου υγιών δυνάμεων του κλάδου, που επιδιώκει την αλλαγή στη νοοτροπία του ΠΦΣ.

Με αυτή την έννοια οποιοσδήποτε πιστεύει ότι ...
  • η μείωση του ποσοστού κέρδους μας, 
  • η παράδοση των συμπληρωμάτων διατροφής σε όλα τα κανάλια διανομής,
  • η απομείωση των φαρμακευτικών αποθεμάτων μας με τις συνεχείς μειώσεις, 
  • η αφαίρεση ύλης των φαρμακείων μας προς χάριν μεγαλοεπιχειρηματιών, 
  • η επιβολή του χάους και του κανιβαλισμού μέσω του ωραρίου, της κατάργησης των αποστάσεων και της διαφαινόμενης υπαγωγής των Μ.Υ.ΣΥ.ΦΑ. στα πολυκαταστήματα,
  • ο «επιβεβλημένος» παραπλανητικός εφησυχασμός του κλάδου προκειμένου να μην εξεγερθεί,
  • η διαπόμπευση του κλάδου μέσω των ΜΜΕ με την ανοχή μας, και τόσα άλλα που όλοι γνωρίζουμε

... εμπίπτουν απλά στο δόγμα «δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά» ή ότι «θα μπορούσαν να είναι και χειρότερα» ... δεν έχει θέση στην δική μας προσπάθεια και μπορεί να επιβραβεύσει με την ψήφο του την Κυβερνητική παράταξη και όλα όσα η Κυβέρνηση εφάρμοσε εναντίον μας!
Άλλωστε είναι πασιφανής η προσπάθεια της Κυβέρνησης με δηλώσεις υπουργών αλλά και με πιέσεις κυβερνητικών παραγόντων , να παραμείνει ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος στα ... «στιβαρά» , «ΤΡΟΜΕΡΑ» και υπάκουα χέρια των Κυβερνητικών συνδικαλιστών. Όμως δεν υπάρχουν περιθώρια για πειραματισμούς. Ο κλάδος είναι υπεράνω προσωπικών φιλοδοξιών και φιλικών, εκβιαστικών ή άλλων εξαρτήσεων.
Αφουγκραζόμαστε καθημερινά τη χειμαζόμενη βάση που δεν αποζητά τα ίδια πρόσωπα, αλλά διαφορετικά αποτελέσματα! Αποτελέσματα που μπορεί να προκύψουν μόνο μέσα από την ΑΛΛΑΓΗ και τη ΣΥΝΘΕΣΗ απόψεων που επιδιώκουν τη χρηστή διοίκηση και εύρυθμη πραγματικά λειτουργία του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου!

Σήμερα μαζί με όλα αυτά έρχονται οι εικόνες από το παλιό και πρόσφατο παρελθόν...
Εικόνες από τις ατέρμονες συγκεντρώσεις και Γενικές Συνελεύσεις όπου συζητούνταν ... «κόκκινες γραμμές», καταστατικά, νόρμες και κανονισμοί αγώνων και στις οποίες δίνονταν όρκοι μάχης μέχρις ... εσχάτων απέναντι στο «σύστημα» που μας καταστρέφει ... Και πριν αλέκτωρ λαλήσαι τρεις, οι κόκκινες γραμμές ξεθώριαζαν και οι όρκοι έμεναν απλά στην ιστορία ως μια καλή ανάμνηση για κάποιους αγώνες που ... δεν έγιναν ή δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ.
Το γεγονός δεν αποτελεί έκπληξη αλλά ... προκαλεί θλίψη και οργή, γιατί κάποιοι δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν ότι η πολιτική δεν συνάδει με τον συνδικαλισμό... Και όπως η πολιτική ασκείται μέσω κομμάτων που ΠΡΕΠΕΙ να έχουν ως σκοπό την ορθή διακυβέρνηση του Κράτους και την εξυπηρέτηση των πολιτών , έτσι και ο συνδικαλισμός ασκείται από τις παρατάξεις που ΠΡΕΠΕΙ να έχουν ως σκοπό την ορθή διακυβέρνηση του κλάδου και την εξυπηρέτηση των μελών του.
Διαφορετικά συμφέροντα σε διαφορετικά ... «γήπεδα»!

Στη θέση της υποψηφιότητας μου θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε από τους εκλεκτούς συναδέλφους που με πρότειναν, καθώς αντιμετωπίζουμε το προεδρείο του ΠΦΣ όχι ως έναν προσωποπαγή θεσμό, αλλά σαν την αιχμή του δόρατος της κοινής έκφρασης για τον κλάδο μας. Οι προσωπικές επισκέψεις στα Υπουργεία, οι κομματικές φιλοδοξίες και οι φιλοκυβερνητικοί εφησυχασμοί δεν έχουν θέση στο δικό μας προεδρείο.
Δεν είναι στις προθέσεις μου να δημιουργήσω υπερβολικές και αβάσιμες προσδοκίες, ούτε να υπάρξω και να λειτουργήσω ως ένας νέος χαλίφης στην θέση του χαλίφη.
Το μόνο που μπορώ να υποσχεθώ είναι ότι ... ως νέο προεδρείο και όσο περνά από το χέρι μου, θα αντιμετωπίσουμε με σοβαρότητα και αποτελεσματικότητα τις συνεχιζόμενες επιθέσεις στον κλάδο μας, θα διορθώσουμε ό,τι διορθώνεται από τα κακώς κείμενα και σε καμία περίπτωση δεν θα παραδώσουμε τα όπλα, ούτε και θα επαναπαυθούμε στις θέσεις μας, δικαιολογώντας την κατάσταση με λόγια μοιρολατρικά, όπως έκαναν οι μέχρι χθες διοικούντες τον σύλλογο.
Προσωπικά ένα από τα πράγματα που έχω μάθει με την πάροδο του χρόνου είναι η διαφορά ανάμεσα στο να παίρνεις τη δουλειά σου (και εν προκειμένω την εκπροσώπηση του κλάδου) στα σοβαρά και στο να παίρνεις τον εαυτό σου στα σοβαρά. Το πρώτο είναι επιβεβλημένο. Το δεύτερο ... καταστροφικό.
Για όλους και ειδικά για εσένα!


Κωνσταντίνος Λουράντος