Με θλίψη διαβάσαμε σημερινή επιστολή (24-9-2014) του συνάδελφου κυρίου Ζήκα Σεραφείμ με την οποία επιτίθεται με σφοδρότητα εναντίον προσωπικά του προέδρου του ΦΣΑ και υποψήφιου προέδρου ΠΦΣ κυρίου Λουράντου Κωνσταντίνου, αλλά και του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής συνολικά.
1) Ο συνάδελφος κύριος Ζήκας Σεραφείμ κατηγορεί τον συνάδελφό του ότι ήταν διορισμένος πρόεδρος στο Ινστιτούτο Φαρμακευτικής Έρευνας και Τεχνολογίας (ΙΦΕΤ).
Αυτό σημαίνει ότι κατηγορεί επίσης και τους εξής έτερους συνάδελφούς του που μοιράζονται το ίδιο ακριβώς χαρακτηριστικό με τον συνάδελφο που επέλεξε να επιτεθεί:
α) κύριο Βαγιωνά Δημήτρη, πρώην πρόεδρο ΠΦΣ, που έχει διατελέσει πρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων (Ε.Ο.Φ.),
β) κύριο Αμπατζόγλου Θεόδωρο, πρώην πρόεδρο ΠΦΣ, που έχει διατελέσει υποδιοικητής και διοικητής του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΙΚΑ) και σήμερα είναι διοικητής του Οργανισμού Απασχολήσεως Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ),
γ) κύριο Θεοδοσιάδη Κυριάκο, πρώην πρόεδρο ΠΦΣ, που έχει θητεύσει σε υψηλόβαθμη θέση διοίκησης της Ελληνικής Βιομηχανίας Νοσοκομειακού Υλικού Α.Ε. (ΕΛΒΙΟΝΥ), και πλείστους άλλους συναδέλφους που ομοίως έχουν κατά καιρούς διατελέσει διοικητικά στελέχη σε Κρατικές Θέσεις.
Προφανώς λοιπόν, για τον κύριο Ζήκα Σεραφείμ το να έχει κάποιος συνάδελφος τέτοιου είδους δραστηριότητα στο βιογραφικό του είναι κατακριτέο.
Συνεπώς ο ίδιος ο κύριος Ζήκας που κατεβαίνει στις εκλογές του ερχόμενου Σαββάτου για την ανάδειξη προεδρείου ΠΦΣ σε παράταξη με επικεφαλής του έναν τέτοιο συνάδελφο να υποθέσουμε ότι δηλώνει ότι παρασύρθηκε και έπραξε λανθασμένα και μετανιώνει που συμμετέχει σε μία τέτοια παράταξη, ότι θα αποσύρει την υποψηφιότητά του και ότι θα καταγγείλει ομοίως και τον επικεφαλής του συνδυασμού του;
Διότι στην επιστολή που δημοσίευσε με προσωπικές επιθέσεις εναντίον του κυρίου Λουράντου κάτι τέτοιο αφήνεται να εννοηθεί σαφώς και ρητά.
2) Ο συνάδελφος κύριος Ζήκας Σεραφείμ επιτίθεται στη συνέχεια με σφοδρότητα σε άλλον Σύλλογο της χώρας, τον Φαρμακευτικό Σύλλογο Αττικής και τα μέλη του, ξεχνώντας ίσως ότι αυτά που ενώνουν τους Φαρμακευτικούς Συλλόγους της χώρας είναι πολύ περισσότερα από αυτά που τους χωρίζουν.
Αναφέρει παραπλανητικώς ότι τα μέλη του ΦΣΑ έχουν οδηγηθεί "σε οικονομικό αδιέξοδο και παρακρατήσεις". Παραπλανητικώς διότι αυτό είναι η μισή αλήθεια.
Ολόκληρη η αλήθεια, την οποία δεν διαβάζουμε πουθενά στην επιστολή του, είναι ότι τα μέλη όλων των Φαρμακευτικών Συλλόγων της χώρας ανεξαιρέτως έχουν οδηγηθεί στην ίδια οικτρή κατάσταση.
Και η ερμηνεία της αλήθειας είναι ότι αυτό συνέβη την εποχή που ο ίδιος ο κύριος Ζήκας ήταν μέλος του Προεδρείου του Ανωτάτου Οργάνου που διαχειριζόταν τις τύχες του κλάδου μας, του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου, συνεπώς η δική του ευθύνη ως μέλους εκείνης της διοίκησης είναι πολύ μεγαλύτερη από οποιουδήποτε άλλου συναδέλφου, προέδρου και μη.
3) Ο συνάδελφος κύριος Ζήκας Σεραφείμ αφήνει υπόνοιες ότι ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Αττικής υπολείπεται σε...αγωνιστικότητα (!) και θάρρος (!!), διότι πολύ φυσιολογικά αρνήθηκε να κατέβει μόνος του ως Σύλλογος σε μία.. μονοήμερη απεργία-στρακαστρούκα (θα μπορούσε να ήταν και τρίωρη στάση εργασίας για να χαριτολογήσουμε...), όπως μυστηριωδώς και αψυχολόγητα του προτάθηκε το περασμένο καλοκαίρι.
Θυμίζουμε ότι σε εκείνη την πρόταση, να απεργήσει...μόνος του ο ΦΣΑ (!!), ο κύριος Ζήκας ως πρόεδρος του ΦΣ Θήβας δεν πρότεινε να συνδράμει στην κινητοποίηση τον γείτονα Σύλλογό του αλλά επέλεξε νίπτοντας τας χείρας του να τον αφήσει μόνο του, παρόλο που ο επικεφαλής της δικής του παράταξης είναι εκείνος που προέβη στην περίεργη αυτή πρόταση.
Την ώρα που, ειδικά στο σκέλος των κινητοποιήσεων, ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Αττικής ιστορικά αποτελούσε και αποτελεί, μαζί με ορισμένους άλλους Συλλόγους της χώρας, ίσως τον αγωνιστικότερο και πιο ακούραστο Σύλλογο σε όλη την Ελλάδα, σταθερά και διαχρονικά, ο κύριος Ζήκας αποτελεί ίσως τον μοναδικό έλληνα πολίτη που δεν έχει αντιληφθεί αυτό το ιστορικό γεγονός ή κάνει ότι δεν το γνωρίζει.
Και ακόμα πιο ειδικά τη στιγμή που, παρόλο το μέγεθός του ως Σύλλογος και της αυξημένης έκθεσης που έχει αναπόφευκτα στις επιθέσεις εναντίον του κλάδου ως Σύλλογος της Πρωτεύουσας της χώρας, ακόμα και μέχρι σήμερα αποτελεί έναν από τους πιο ενωμένους και συμπαγείς Συλλόγους της χώρας, όπως είδαμε στις τελευταίες κινητοποιήσεις που έλαβαν χώρα μόλις πριν λίγους μήνες και όπου τα ποσοστά συμμετοχής των μελών του ΦΣΑ σε αυτές ξεπέρασαν για άλλη μία φορά το 95%, αλλά και η διάρκεια συμμετοχής του στις κινητοποιήσεις ήταν πάλι μέσα στις μεγαλύτερες πανελλαδικά.
4) Όσον αφορά τα συμπληρώματα διατροφής και την Ευρωπαϊκή Οδηγία του 2002 που επικαλείται ο κύριος Ζήκας Σεραφείμ για να υπονοήσει μάλλον ότι δήθεν "τα συμπληρώματα θα έπαυαν να ήταν αποκλειστικής διάθεσης των Φαρμακείων ούτως ή άλλως", οφείλει ίσως να γνωρίζει τα εξής:
α) Οι Ευρωπαϊκές Οδηγίες, ειδικά σε θέματα Υγείας, δεν αποτελούν Διαταγές που πρέπει να υλοποιηθούν οπωσδήποτε. Εμφορούνται από την Αρχή της Επικουρικότητας, αν δεν τη γνωρίζει, σύμφωνα με την οποία αποτελούν μεν προτεινόμενες κατευθύνσεις, αλλά εναπόκειται στο κάθε Κράτος-Μέλος της Ε.Ε. να κρίνει τον ίδιο αν και μέχρι ποιο βαθμό θα τις υιοθετήσει ή αλλιώς θα λάβει την ιδιαίτερη μέριμνα που κρίνει το ίδιο (π.χ. να συνεχίσουν αυτά τα αγαθά να διατίθενται αποκλειστικά από τα Φαρμακεία) για την προστασία της Δημόσιας Υγείας εντός των συνόρων του.
β) Συμπληρωματικά και ενισχυτικά με το παραπάνω και αν δεν το γνωρίζει ο κύριος Ζήκας, πολύ πρόσφατα, μόλις το 2010, το Συμβούλιο της Επικρατείας αποφάσισε ότι, για λόγους προστασίας της Δημόσιας Υγείας, τα συμπληρώματα διατροφής πρέπει να χορηγούνται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ από τα Φαρμακεία (Απόφ. 931/2010).
Και αυτό το γεγονός δεν αναφέρεται πουθενά στην επιστολή του. Είναι δυστυχώς θλιβερό να πρέπει κανείς να απαντάει υπερασπιζόμενος με επιχειρήματα τα δίκαια του κλάδου του, όχι απέναντι σε όσους τον επιβουλεύονται από έξω, όπως πχ. βαλτοί δημοσιογράφοι ή πολιτικοί, αλλά απέναντι σε...εκπροσώπους του ίδιου του κλάδου του (!!).
Και είναι ακόμα πιο θλιβερό να ζητά ένας τέτοιου είδους εκπρόσωπος να συνεχίζει να εκπροσωπεί άλλους, και αντί να αναλώνει χρόνο και ενέργεια να προετοιμάζεται με επιμέλεια και μεθοδικότητα, να μελετάει ολοκληρωμένα και να χτίζει επιχειρήματα, αντ΄ αυτού να καταφεύγει σε αστήρικτες δικαιολογίες γιατί δήθεν έπρεπε να γίνει κάτι ενάντια στο δίκαιο αυτών που εκπροσωπεί, λες και είναι εξωτερικός/παθητικός παρατηρητής χωρίς σε βάθος γνώση, ή απροσδόκητος συνήγορος των ψευδο-επιχειρημάτων τύπου "Χατζηδάκη" και όχι εκπρόσωπος των συναδέλφων που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί και θέλει να συνεχίσει να εκπροσωπεί.
5) Για το θέμα του ωραρίου των Φαρμακείων, ίσως θα έπρεπε να θυμηθεί ο κύριος Ζήκας, γιατί προφανώς το έχει ξεχάσει, ότι ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Αττικής με πρωταγωνιστή τον πρόεδρό του κύριο Λουράντο, αλλά και ορισμένοι ακόμα Σύλλογοι της χώρας, όχι μόνο:
- πολέμησαν,
- εκτέθηκαν και διώχθηκαν για να υπερασπιστούν ένα ρυθμισμένο και ανθρώπινο ωράριο λειτουργίας,
- συκοφαντήθηκαν και στηλιτεύθηκαν από τα φιλομνημονιακά ΜΜΕ και απειλήθηκαν από Επιτροπές Ανταγωνισμού και άλλους Φορείς με αμφισβητούμενη μεν αρμοδιότητα αλλά σκιώδη ισχυρή προς το παρόν εξουσία,
αλλά στη κυριολεξία αφέθηκαν εντελώς μόνοι και χωρίς καμία απολύτως βοήθεια από την προηγούμενη διοίκηση του ΠΦΣ να το αντιμετωπίσουν, για να γυρνούν σήμερα υποκριτικά ορισμένα μέλη της τότε διοίκησης του ΠΦΣ να κατηγορούν αυτούς που παράτησαν στην τύχη τους επειδή δεν άντεξαν μόνοι τους, όπως ήταν φυσιολογικό, να σηκώσουν το βάρος του πανελλαδικού κινδύνου.
Και το ανησυχητικότερο στο εν λόγω θέμα είναι ότι ενώ με επιπολαιότητα η προηγούμενη διοίκηση του ΠΦΣ έλεγε ότι το θέμα του ωραρίου είναι δήθεν κυρίως θέμα της Αττικής, ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Αττικής δια στόματος προέδρου του είχε προειδοποιήσει από τότε ότι αυτό είναι τεράστιο λάθος να το νομίζει κανείς, ότι το πρόβλημα είναι όλων των Συλλόγων της Ελλάδας και ας μη φαίνεται αυτό με την πρώτη ματιά, ότι θα αγγίξει σταδιακά τους πάντες.
Δυστυχώς τελικά έτσι έγινε και ο Σύλλογος της Αττικής και ο πρόεδρός του κύριος Λουράντος δυστυχώς επαληθεύτηκαν.
Δυστυχώς τελικά έτσι έγινε και ο Σύλλογος της Αττικής και ο πρόεδρός του κύριος Λουράντος δυστυχώς επαληθεύτηκαν.
Πριν λίγες ημέρες ο κύριος Ζήκας και η παράταξή του μιλούσαν για "ενωτικό προεδρείο" διαφημίζοντας τα καλά της ενότητας και πώς πρέπει "να τα βρούμε όλοι μαζί" και να εκλέξουμε "ενωτικό προεδρείο στον ΠΦΣ" και άλλα τέτοια λόγια πολύ λογικά και όμορφα να τα ακούς και να συμφωνείς μαζί τους.
Διαβάζοντας όμως την επιστολή του κυρίου Ζήκα αλλά και κάποιων άλλων συναδέλφων που καταφέρονται με μένος στα όρια της μισαλλοδοξίας εναντίον άλλων συναδέλφων τους που δεν ανήκουν στην ίδια παράταξη με αυτούς - τις περισσότερες φορές μάλιστα διαστρεβλώνοντας τελείως την πραγματικότητα και παραπλανώντας τον κόσμο - αποδεικνύεται ότι αυτή η λεκτική και επίμονη έκκληση για ενότητα από τους ανωτέρω συναδέλφους τελικά ήταν υποκριτική, αφού δεν την εννοούσαν καθόλου.
Κρίνοντας από τα γραπτά τους, δεν νοιώθουν καθόλου συναδελφικά απέναντι σε όσους δεν είναι μαζί τους στον κοντόφθαλμο μικρόκοσμο του "παραταξιακά" ή "κομματικά", και ας είμαστε στην πραγματικότητα όλοι μαζί και οι 11.000 συνάδελφοι ενωμένοι σε κάτι πολύ μεγαλύτερο και σημαντικότερο σε αξία: συναδελφικά και ανθρώπινα.
Συνεπώς, δυστυχώς τελικά αποδεικνύεται ότι πολύ διορατικά σκεπτόμενοι οι ενωμένοι εκπρόσωποι της πλειοψηφίας των εκλεκτόρων (κύριοι Λουράντος, Παπαδόπουλος, Μακρυγιάννης, Σοφιανόπουλος) κατάλαβαν τη γοητευτική πλην όμως κενή περιεχομένου αυτή έκκληση και διατήρησαν επιφυλάξεις για την ειλικρίνειά της, οπότε και ορθώς όπως αποδεικνύεται ενώθηκαν μαζί για να αντιμετωπίσουν αυτούς που υποκριτικά επικαλέσθηκαν μία τέτοια ενότητα που δεν εννοούσαν, δηλαδή μία κίβδηλη δήθεν "ενότητα".
Οι συνάδελφοι θέλουν να είμαστε όλοι μαζί ενωμένοι και μονοιασμένοι. Μόνο έτσι μπορεί ο κλάδος να εκπροσωπηθεί σωστά. Αν λοιπόν κάποιοι εκλεγμένοι εκπρόσωποι δεν συμφωνούν με αυτό, αλλά εμμένουν στις προσωπικές επιθέσεις και στη στείρα αντιπαράθεση και διαστρέβλωση, ίσως είναι επιτέλους η ώρα να τραβήξουν τον δικό τους μοναχικό δρόμο και να αφήσουν τον κλάδο ήσυχο να πάρει τον δικό του ενωμένος και απαλλαγμένος από βαρίδια του παρελθόντος.
Εγώ προσωπικά, αλλά και όλοι οι συνάδελφοι με τους οποίους ενωθήκαμε σε αυτές τις εκλογές, θα θέλαμε πολύ να μπορούσαμε να συνεργαστούμε όλοι μαζί χωρίς καμία εξαίρεση για να εκπροσωπήσουμε επάξια τον κλάδο ενωμένοι και ισχυροί.
Αν όμως άλλοι συνάδελφοι, οι λεγόμενοι όπως έχει καθιερωθεί στην καθομιλουμένη και "φιλοκυβερνητικοί" ή "κομματικοί", αυτό δεν το θέλουν και εμμένουν να το πολεμούν, όσο και αν σκίζουν ρητορικώς τα ιμάτιά τους για το αντίθετο, ο κλάδος και τα ζητήματα που τον αφορούν δεν μπορούν να περιμένουν.
Θα προχωρήσουμε ενωμένοι για το καλό όλων μας και ας ελπίσουμε όσοι διχάζουν να βάλουν μυαλό, έστω και εκ των υστέρων, και να ακολουθήσουν και αυτοί. Ποτέ δεν είναι αργά να κάνει κανείς την υπέρβαση μέσα του, να κάνει την αυτοκριτική που θα τον βοηθήσει να βελτιωθεί, και να συμπορευτεί με τον κλάδο του.
Ας επικρατήσει η λογική και η συναδελφικότητα σε όλους, γιατί σε όσους δεν επικρατήσει στη συνείδησή τους, αργά ή γρήγορα θα απομονωθούν και θα μείνουν πίσω στο παρελθόν από το οποίο δεν μπορούν να ξεφύγουν.
Καλή φώτιση και καλή δύναμη σε όλους μας το Σάββατο, αλλά κυρίως σε όσα θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε και να χτίσουμε μετά το Σάββατο.
Δαγρές Γιάννης - Φαρμακοποιός
Αντιπρόεδρος ΦΣΑ-ΝΠΔΔ
Μέλος Διοίκησης ΠΦΣ-ΝΠΔΔ
Υποψήφιος για τη θέση του Γ' Αντιπροέδρου
συνεργαζόμενους με τους φίλους συναδέλφους κυρίους:
Λουράντο Κων/νο (υποψήφιος πρόεδρος ΠΦΣ),
Μακρυγιάννη Γιάννη (υποψήφιος Γενικός Γραμματέας ΠΦΣ),
Παπαδόπουλο Γιάννη (υποψήφιος Α' Αντιπρόεδρος ΠΦΣ),
Σοφιανόπουλο Ανδρέα (υποψήφιος Β' Αντιπρόεδρος ΠΦΣ),
Χαληγιάννη Ηλία (υποψήφιος Ταμίας ΠΦΣ),
Τσικανδηλάκη Γιάννη (υποψήφιος Ειδικός Γραμματέας ΠΦΣ)
