28/04/2014 [13:29]
Αντιμέτωπος με «τα χαρτιά» της νέας φαρμακευτικής πολιτικής που επιχειρείται στη χώρα μας ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αχαΐας Ανδρέας Σοφιανόπουλος, μιλώντας στην «Π», αποδέχεται την ύπαρξη των παράδρομων του κέρδους στη φαρμακευτική αγορά, αναδεικνύει τις επιπτώσεις στο μέσο ελληνικό φαρμακείο από τις δρομολογούμενες αλλαγές και δηλώνει ότι για να κλείσει το μέτωπο φαρμακοποιών - Κυβέρνησης, θα πρέπει να υπάρξει αλλαγή πολιτικής και περιφρούρηση των δικαιωμάτων του φαρμακοποιού.
Συνέντευξη
Στη Μαρίνα Ριζογιάννη
rizogianni@pelop.gr
- Τι πιστεύετε ότι επιτυγχάνει η Κυβέρνηση με τις δρομολογούμενες αλλαγές, στη φαρμακευτική πολιτική;
Η Κυβέρνηση δίνει μερίδιο του εμπορικού κομματιού των φαρμακείων στα πολυκαταστήματα, ώστε να αναπληρώσουν ζημιές από το δικό τους τζίρο, λόγω της οικονομικής κατάστασης της χώρας. Επίσης δίνει την ευχέρεια στις φαρμακευτικές εταιρείες να αυξήσουν τα κέρδη τους μετά τη μείωση που υπέστησαν από την πτώση των τιμών των συνταγογραφούμενων φαρμάκων. Ταυτόχρονα, επιδιώκει την αλυσιδοποίηση μιας μερίδας φαρμακείων και το κλείσιμο μιας άλλης μερίδας, πιστεύοντας ότι έτσι θα μπορέσει να ελέγξει την φαρμακευτική δαπάνη.
- Πιστεύετε ότι η αγορά του φαρμάκου λειτουργούσε με καθαρά χαρτιά;
Κατ' αρχάς να αναφέρω ότι στον χώρο του φαρμάκου συμμετέχουν οι φαρμακευτικές εταιρείες, οι γιατροί, οι φαρμακοποιοί, οι πολίτες και οι φαρμακο- αποθήκες. Ρυθμιστής όλης αυτής της αλυσίδας είναι το κράτος. Το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο, που έχει ισχυροποιηθεί τα τελευταία χρόνια, πιστεύω ότι είναι ισχυρό ώστε να θωρακίσει φαινόμενα σπατάλης. Ομως δεν υπήρχε διάθεση απ' όλο το πολιτικό προσωπικό να βάλουν μία τάξη στα πράγματα. Αυτό άφησε ανοιχτά παράθυρα ώστε να υπάρξει εκμετάλλευση κερδοφορίας απ' όλους τους κρίκους της αλυσίδας. Με τα μέτρα τα οποία παίρνει αυτή τη στιγμή η Κυβέρνηση δεν επιτυγχάνει μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης χτυπώντας τη ρίζα του κακού. Επιτυγχάνει μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης σε σχέση με τα δικαιώματα των ασφαλισμένων. Μειώνει τη δαπάνη, μέσω της αύξησης της συμμετοχής των ασφαλισμένων αλλά και τη μείωση της κερδοφορίας του μέσου ελληνικού φαρμακείου.
- Τι έπρεπε να αλλάξει, ώστε να μιλάμε για μία υγιή αγορά που λειτουργεί με όρια και κανόνες;
Αρχικά πιστεύω ότι η δραστική ουσία δεν εφαρμόστηκε με τον τρόπο που θα έπρεπε να εφαρμόζεται. Δεν δόθηκαν δηλαδή τα σωστά κίνητρα και δεν υπήρξε η σωστή απόσταση μεταξύ γιατρών και φαρμακευτικών εταιρειών. Δεν δόθηκαν κίνητρα στους φαρμακοποιούς και στους ασφαλισμένους να επιλέγουν γενόσημα φάρμακα. Εξακολουθεί να μην εφαρμόζεται η νομοθεσία όπως πρέπει, και εκεί που πρέπει να εφαρμόζεται. Σημαντικό πρόβλημα αποτελεί η απουσία κρατικής φαρμακοβιομηχανίας που θα μπορούσε να δώσει γενόσημα, σε συνεργασία με πάνω από μία ελληνικές εταιρείες. Μέσω αυτής, εκτός από θέσεις εργασίας, θα εξασφαλίζονταν μία προοπτική στον χώρο του φαρμάκου και επάρκεια φαρμάκων μέσω της οποίας θα χαλιναγωγούνταν τα ξένα μονοπώλια.
- Διαμαρτύρεστε για τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα που θα μπουν στα ράφια των σούπερ-μάρκετ κ.ά. Εσείς δεν έχετε στα ράφια σας προϊόντα μη φαρμακευτικά; Πόσοι φαρμακοποιοί τα διέθεταν σαν επιστήμονες και πόσοι σαν έμποροι;
Στο χώρο του δερμοκαλλυντικού υπάρχει μία παρανόηση. Εχουν εισβάλει τα σούπερ-μάρκετ και όχι τα φαρμακεία. Στην αδειοδότηση που έχουν τα φαρμακεία είναι ξεκάθαρο ότι τα κοσμετολογικά και δερματολογικά προϊόντα είναι αρμοδιότητα του φαρμακείου. Στο θέμα των ορθοπαιδικών υποδημάτων υπάρχει μία σύγχυση. Αρμόδιος κατασκευαστής είναι ο μηχανολόγος μηχανικός και αφορούν εξειδικευμένα καταστήματα. Κάποια φαρμακεία έχουν ανατομικά παπούτσια. Από κει και πέρα, υπάρχουν κάποια είδη υγιεινής κ.ά. που δεν είναι αρμοδιότητα του φαρμακείου. Βέβαια, η πώληση κάποιων από αυτών, όπως της πάνας, ξεκίνησε τη δεκαετία του '80 αποκλειστικά από το φαρμακείο. Τα είδη αυτά ο πολίτης έρχεται να τα προμηθευτεί από το φαρμακείο μόνον τις ώρες διανυκτέρευσης που δεν μπορεί να τα βρει σε άλλα καταστήματα. Η πλειοψηφία των φαρμακοποιών σέβεται το κουτάκι ντεπόν που θα δώσει. Και το σέβεται και από πλευράς ποιότητας και από πλευράς ποσότητας και από πλευράς παρενεργειών. Διότι το ντεπόν δεν είναι απλό κουτάκι παυσίπονα. Είναι η παρακεταμόλη που κατασκεύασε με τα δικά του χέρια στα εργαστήρια του πανεπιστήμιου απ' όπου πήρε πτυχίο.
- Ποια είναι η εικόνα που χαρακτηρίζει σήμερα το μέσο φαρμακείο της Αχαΐας;
Το φαρμακείο της Αχαΐας δεν έχει καμία διαφορά από το φαρμακείο μιας αστικής πόλης, ανάλογης δυναμικής με την Πάτρα, όπως του Πειραιά, της Λάρισας, του Ηράκλειο. Μιλάμε για την κατηγορία των φαρμακείων που πλήττεται ιδιαίτερα. Είναι εξάλλου τα σημεία που θέλουν να επενδύσουν τα μεγάλα κεφάλαια. Η κερδοφορία είναι μικρή, ο ανταγωνισμός αυξημένος και ο αριθμός των φαρμακείων μεγάλος
Ο αριθμός των φαρμακείων ήταν και είναι αντικειμενικά μεγάλος. Πώς τα βγάζουν πέρα με τόσο ανταγωνισμό στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο;
Ειδικά στο νομό Αχαΐας είμαστε υπεράριθμοι εδώ και πολλά χρόνια. Δεν τα βγάζουν πέρα. Έχουμε χρεωμένες μονάδες που δεν μπορούν να κλείσουν. Κι αυτό διότι ένα φαρμακείο για να κλείσει πρέπει να τακτοποιήσει τους πιστωτές του, την εφορία κ.α.. Υπάρχουν φαρμακεία που φυτοζωούν. Κι αυτή τη στιγμή ο αριθμός αυτός συνεχώς αυξάνεται. Κι αν εφαρμοστεί το ποσοστό κέρδους θα έχουμε σοβαρότατο πρόβλημα βιωσιμότητας πλέον για δεκάδες φαρμακοποιούς».
Τι προβλήματα αντιμετωπίζει ένας φαρμακοποιός που τελειώνει τώρα τις σπουδές του; Είναι εύκολο να ανοίξει το δικό του φαρμακείο αλλά και γενικότερα να ενταχθεί στην αγορά εργασίας;
Πιστεύω ότι ο νέος φαρμακοποιός, και λυπάμαι που το λέω αυτό, έχει χάσει πλέον και την πόρτα του ιδιωτικού φαρμακείου. Ο νέος φαρμακοποιός, εάν πρόκειται για διάνοια, έχει το δρόμο που του ανοίγει το μυαλό του σε πανεπιστημιακό επίπεδο. Το κράτος δεν έχει φροντίσει να αξιοποιήσει το θεσμό του κλινικού φαρμακοποιού. Επίσης δεν φρόντισε, κι εδώ επαναφέρω το θέμα, να δημιουργήσει κρατική φαρμακευτική εταιρεία, η οποία θα άνοιγε θέσεις εργασίας. Στον φαρμακοποιό έχει αφήσει το μονόδρομο του φαρμακείου ο οποίος πλέον στενεύει επικίνδυνα.
- Ποιος είναι ο ρόλος και η αποστολή του φαρμακείου; Αναδεικνύεται αυτός στη χώρα μας;
Ο ρόλος του φαρμακείου στη χώρα μας είναι ιδιόμορφος. Έχει αμιγώς το εμπορικό κομμάτι έχει και μία πτυχή πρωτοβάθμιας περίθαλψης αναπληρώνοντας ανάγκες του συστήματος και παράπλευρα βοηθάει οικονομικά το σύστημα απορροφώντας κραδασμούς ανικανότητας ρευστότητας των ασφαλιστικών ταμείων. Ας μην ξεχνάμε ότι οι φαρμακοποιοί χρηματοδοτούν τον ΕΟΠΥΥ και άλλους ασφαλιστικούς οργανισμούς παλαιότερα, αποδεχόμενοι τις μεγάλες καθυστερήσεις πληρωμών αλλά και χρήματα που ακόμα δεν τους έχουν αποδοθεί. Απορροφάει κοινωνικούς κραδασμούς όσον αφορά τις δυσκολίες πρόσβασης του πολίτη στα νοσοκομεία και στο ΙΚΑ. Απορροφάει οικονομικούς κραδασμούς που δημιουργεί η αδυναμία του πολίτη να πληρώσει τα φάρμακά του χρησιμοποιώντας την προσωπική σχέση, πελάτη φαρμακοποιού, και αναγράφοντας στο γνωστό, εκ των παλαιών τεφτέρι, μεγάλο αριθμό συνανθρώπων που αδυνατούν να πληρώσουν ακόμα και το 20ευρω της συμμετοχής τους.
- Τελικά ο φαρμακοποιός είχε λόγο σε αυτή την προσπάθεια ανασχεδιασμού της φαρμακευτικής πολιτικής;
Δεν τον συμπεριλαμβάνει τον φαρμακοποιό όλος αυτός ο σχεδιασμός. Και σε αυτό οφείλεται κι αυτή η ρήξη στην οποία έχουμε περιέλθει με την πολιτική εξουσία. Το σύστημα ζητάει πλέον υπαλλήλους φαρμακοποιούς κάποιων που θα μπορούν να χρηματοδοτούν και να έχουν ένα επιχειρηματικό ρόλο στο σύστημα. Αυτό εμάς μοιραία μας βάζει απέναντί τους.
- Πώς βλέπετε να κλείνει αυτό το μέτωπο;
Θα εξαρτηθεί από το πολιτικό σκηνικό. Εμπιστοσύνη στην υπάρχουσα κυβέρνηση μέσα από τις εκλογικές διαδικασίες, προφανώς επιβραβεύει τις επιλογές της κυβέρνησης σε συνδυασμό με την Τρόικα για τον ανασχεδιασμό όλου του κοινωνικού ιστού. Αποδοκιμασία της κυβέρνησης στην εκλογική βάσανο που έχει οριστεί, ή σε αυτή που θα προκύψει στην συνέχεια, σαφώς θα δώσει το μήνυμα ότι ο κόσμος δεν επιθυμεί να μετασχηματιστεί η κοινωνία με τον τρόπο που επιδιώκεται σήμερα. Και δεν πολιτικολογώ αυτή τη στιγμή αλλά ως πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αχαΐας έχω χρέος να υπερασπιστώ τα συμφέροντα των συναδέλφων μου.
www.pelop.gr
