Από την προεκλογική εκστρατεία των αρχαιρεσιών φαρμακευτικών συλλόγων, ο νυν πρόεδρος του Π.Φ.Σ. ήδη από τον Οκτώβριο κι ως τις γιορτές διαβεβαίωνε σε όλους τους τόνους και όλα τα μέσα, πως το θεσμικό κομμάτι των φαρμακοποιών είναι εξασφαλισμένο, ενώ τα ΜYΣΥΦΑ είναι σίγουρα στα χέρια μας. Κατόπιν διαρροών του Υπουργείου Υγείας και έπειτα από αναρτήσεις πρώην συμβούλων του υπουργού στο facebook υπογράψαμε κοινή επιστολή με τον πρόεδρο του ΦΣΑ παραμονές Χριστουγέννων με την οποία επισημάναμε πως το κλίμα αισιοδοξίας αυτό δεν στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Ήδη είχε διαρρεύσει η έκθεση ΟΟΣΑ που προϋπήρχε από τον Νοέμβριο.
Με κατηγορηματικό τρόπο ο πρόεδρος ΠΦΣ μας διέψευσε αποκαλώντας μας κινδυνολόγους και μικρόψυχους, και σημείωσε πως «είναι άξιος ο μισθός μας». Λίγο όμως αργότερα επανήλθε και αλλάζοντας πνεύμα δήλωσε «αντιλαμβάνομαι τις δυσκολίες της χώρας και την προσπάθεια να συμμαζέψει η Κυβέρνηση. Δεν είναι δυνατό τα φαρμακεία να αποτελούν όαση ευημερίας σε μια χώρα που παλεύει με την πτώχευση. ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΠΕΤΥΧΩ ΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟ ΒΑΘΜΟ ΑΠΟΔΟΧΗΣ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΩΝ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΕΠΩΔΥΝΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΥΠΡΟΣΔΕΚΤΑ».
Αίφνης και στην αρχή του χρόνου συγκάλεσε Γ.Σ. σε κατάσταση συναγερμού, λέγοντας πως χάνουμε τα πάντα. Δυο μέρες αργότερα στη Γ.Σ. εμφάνισε στο πάνελ τον Υπουργό Υγείας ο οποίος μας βεβαίωσε πως όλα μετατίθενται για Ιούνιο, όλα βαίνουν καλώς και προφανώς ασκόπως κάναμε τη Γ.Σ. Και ενώ κυλούσε ο Ιανουάριος και ο Φεβρουάριος ανακαλύφθηκε ο από μηχανής θεός Χατζηδάκης ο οποίος από μόνος του (!!!) και χωρίς την έγκριση της Κυβέρνησης (!!!) συμφώνησε με την τρόικα ώστε η έκθεση του ΟΟΣΑ να γίνει προαπαιτούμενο της δόσης και η κατάσταση ξαναγύρισε στην εμπόλεμη ζώνη.
Τα παραπάνω για να θυμόμαστε ακριβώς με τι στρατηγική έχουμε κινηθεί εντός της σεζόν ως κλάδος. Εννοείται ότι από τον Σεπτέμβριο έως και τον Φεβρουάριο ο κος Πρόεδρος του Π.Φ.Σ. δεν συγκάλεσε καμία Γ.Σ. όπου θα καθορίζονταν αιτήματα, κόκκινες γραμμές και εν γένει η στρατηγική του κλάδου στα θέματα που μας απασχολούσαν. Είναι επίσης γνωστό ότι το συγκεκριμένο Δ.Σ. του Π.Φ.Σ. αντλεί την εκλογική του ισχύ από προηγούμενο εκλεκτορικό σώμα, ενώ έχει προκύψει νέο εκλεκτορικό σώμα που δεν έχει αναδείξει νέο Δ.Σ., καθώς επί της ουσίας είμαστε δυο μήνες πριν το τελικό όριο για εκλογές Δ.Σ. Π.Φ.Σ. (όπως προβλέπεται από τον εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας του).
Αυτό πρακτικά σημαίνει πως όποιος θέτει τα συμφέροντα του κλάδου πάνω από όποια προσωπική του εκλογική επιδίωξη οφείλει να διευρύνει τον κύκλο των συναποφασίζοντων μέσω διευρυμένων Δ.Σ. ή να συγκαλεί τακτικά Γ.Σ. Τίποτα από τα παραπάνω δεν έκανε ο κος πρόεδρος. Συγκάλεσε πριν δέκα μέρες περίπου ένα Δ.Σ. στο οποίο καλεσμένος ήταν μόνο ο πρόεδρος του Φ.Σ.Α.. Εγώ προσωπικά παραβρέθηκα με δική μου πρωτοβουλία και μόνο για να λάβω ενημέρωση.
Στο Δ.Σ. αυτό ο πρόεδρος παρουσίασε μια ιδιαίτερα ρευστή κατάσταση για το σύνολο των θεμάτων του κλάδου (πληθυσμιακό, χωροταξικό, κλπ). Τα μέλη του Δ.Σ. πρότειναν 48ωρη προειδοποιητική απεργία, ο πρόεδρος του Φ.Σ.Α. πρότεινε κινητοποιήσεις διαρκείας (εφόσον τα προβλήματα είναι τόσο σοβαρά οι προειδοποιητικές απεργίες δεν έχουν καμία σημασία, τόνισε). Ζήτησα το λόγο και μου δόθηκε για λίγο όπου παρατήρησα 2 συγκεκριμένα ζητήματα που με προβληματίζουν: Πρώτον, είμαστε μαθημένοι να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα μας με συζητήσεις και διαβουλεύσεις σε υπουργικά γραφεία και δεν έχουμε επενδύσει στο συνδικαλισμό και το «πεζοδρόμιο». Τώρα καλούμαστε να επενδύσουμε σε τακτικές που από χρόνια έχουμε απαξιώσει. Το δεύτερο και σοβαρότερο πρόβλημα που εντόπισα είναι πως ο κλάδος δεν έχει συγκεκριμένες θέσεις για ωράριο και ΜΥΣΥΦΑ.
Σε ερώτηση-διακοπή του προέδρου του Φ.Σ. Λάρισας προς εμένα για το ποιές είναι οι δικές μου θέσεις απάντησα πως οι θέσεις του μέσου ελληνικού φαρμακείου πρέπει να είναι για τα μεν ΜΥΣΥΦΑ η διατίμηση, για το δε ωράριο η κατάργηση νόμου Λοβέρδου και η ύπαρξη 48ωρου ωραρίου εργασίας το ανώτερο, την ποιότητα του οποίου θα καθορίζουν οι κατά τόπους Σύλλογοι σε συνεργασία με τις Περιφέρειες και η ανάδειξη του θεσμού των εφημεριών και διανυκτερεύσεων.
Για το μεν ωράριο δήλωσε ο κος Θεοδοσιάδης πως ούτε το 10% του κλάδου δεν έχει κοινή θέση ενώ για το θέμα της διατίμησης των ΜΥΣΥΦΑ ουσιαστικά έδειξε πως συμφωνεί με την απελευθέρωση προς τα κάτω αρκεί να παραμείνουν (τα ΜΥΣΥΦΑ) στα φαρμακεία (πρόταση Γεωργιάδη). Η ανακοίνωση που εκδόθηκε για την πρώτη 48ωρη μιλά περί ομόφωνης απόφασης Π.Φ.Σ. και προέδρων των μεγάλων Συλλόγων. Δηλαδή Δ.Σ. Π.Φ.Σ. και προέδρων Φ.Σ.Α. και Φ.Σ. Αχαΐας που δεν είναι μέλη του Δ.Σ. του Π.Φ.Σ.
Επίσης παρατηρήστε ότι στη αφίσα δεν γίνεται καν λόγος για κυβερνητικές ευθύνες ενώ στη γενικότερη εκπροσώπηση στα ΜΜΕ από τον πρόεδρο του ΠΦΣ δεν αναδείχθηκε καθόλου το ζήτημα ωραρίου και της διατίμησης ΜΥΣΥΦΑ. Η συνεδρίαση έκλεισε με δήλωση του προέδρου του Π.Φ.Σ. πως θα συνεδριάσει το Δ.Σ. παρουσία προέδρων των μεγάλων Συλλόγων.
Στο επόμενο Δ.Σ. πάλι δεν εστάλη πρόσκληση στον πρόεδρο του Φ.Σ. Αχαΐας όμως και για λόγους ενημέρωσης (ας υποθέσουμε πως ο Π.Φ.Σ. παρέλειψε να στείλει την πρόσκληση λόγω φόρτου εργασίας) ανέβηκα στο Δ.Σ. έστω για να παρακολουθήσω. Καθ' οδόν προς Αθήνα με ενημέρωσε ο πρόεδρος του Φ.Σ.Α. πως ήδη στην Αθήνα ήταν και ο πρόεδρος του Φ.Σ. Ηρακλείου (3ος από τους 6 μεγάλους Συλλόγους που δεν συμμετέχουν στο Δ.Σ. του Π.Φ.Σ.). Να σημειώσουμε πως από τους τρεις (Αχαΐα, Αττική, Ηράκλειο) μόνο από την Αχαΐα δεν μετέχει ΚΑΝΕΝΑΣ εκπρόσωπος στο Δ.Σ. του Π.Φ.Σ. ενώ από τους δυο άλλους, εκπρόσωποι υπάρχουν. Οι πρόεδροι Λάρισας, Πειραιά και Θεσσαλονίκης είναι μέλη του Δ.Σ. του Π.Φ.Σ.. Ταυτόχρονα ο κος Λουράντος με ενημέρωσε πως αναβάλλεται το Δ.Σ. λόγω επείγουσας σύσκεψης στο υπουργείο και πως θα πάμε όλοι εκεί.
Κατά την άφιξή μας στο υπουργείο διαπιστώθηκε πως οι πρόεδροι Αχαΐας και Ηρακλείου απαγορεύεται να μπουν στο υπουργείο γιατί ο Π.Φ.Σ. δεν έδωσε τα ονόματα στη λίστα προσκεκλημένων. Έφυγα λοιπόν για τα γραφεία του Π.Φ.Σ. περιμένοντας να τελειώσει η σύσκεψη και να γίνει το Δ.Σ. για να ενημερωθώ. Στο Δ.Σ. που έγινε παρότι επανειλημμένα ζήτησα το λόγο καταρχήν για να λύσω απορίες μου και δευτερευόντως να τοποθετηθώ, ο πρόεδρος δεν επέτρεψε ούτε καν ερωτήσεις από εμένα και τον πρόεδρο του Ηρακλείου. Η συζήτηση κινήθηκε στο γνωστό κλίμα: ''ο Γεωργιάδης είναι μαζί μας κι ο Χατζηδάκης είναι ο αντίπαλος''. Η συζήτηση αναλώθηκε στο αν και πως πρέπει να συνεχιστεί η απεργία και σε ποιές μέρες χωρίς εκ νέου να συζητηθούν οι θέσεις για τις οποίες αγωνιζόμαστε. Επίσης ενημερωθήκαμε πως ουσιαστικά δεν τέθηκε ποτέ θέμα ιδιοκτησιακού, ούτε χωροταξικού και πληθυσμιακού αλλά μόνο μια πιθανή διαφοροποίηση στην παρ. 6 άρθρο 36 του νόμου 3918 (νόμος Λοβέρδου). Απεχώρησα από το Δ.Σ. πριν τελειώσει γιατί η συζήτηση είχε χάσει το ενδιαφέρον της και γιατί ο πρόεδρος του Π.Φ.Σ. είχε δείξει πως η παρουσία μου μάλλον τον ενοχλεί. Έτσι έπραξε και ο πρόεδρος του Φ.Σ. Ηρακλείου ο οποίος έφυγε λίγο πριν εμένα.
Η δεύτερη δε ανακοίνωση εκ μέρους του ΠΦΣ ανέφερε ομόφωνη απόφαση ΔΣ ΠΦΣ χωρίς να μιλά για προέδρους μεγάλων Συλλόγων παρότι ήταν παρόντες τρείς, ενώ μια εβδομάδα πριν που το ανέφερε, ήμασταν παρόντες δύο!!!
Κλείνοντας: Το ζητούμενο για το μέσο ελληνικό φαρμακείο με τζίρο από 0 έως 30.000€ και που υπολογίζεται στο 95% επί του συνόλου στη χώρα, δεν είναι αν θα τον «κανιβαλίσει» το μεγαλο-φαρμακείο ή το μεγαλο-σουπερμάρκετ από την ώρα που τα ΜΥΣΥΦΑ «καλλυντικοποιούνται» τιμολογιακά. Το μέσο ελληνικό φαρμακείο το ενδιαφέρει αφενός επιστημονικά κι αφετέρου οικονομικά η διατίμηση στα ΜΥΣΥΦΑ που ουσιαστικά καθιστά αδύνατη την εισαγωγή τους στα σουπερμάρκετ. Δεν ενδιαφέρονται οι αγορές για διατιμημένα προϊόντα άρα το δίλημμα ΜΥΣΥΦΑ στα φαρμακεία ή στα σουπερμάρκετ είναι παντελώς πλαστό. Το δίλημμα είναι: φάρμακο διατιμημένο ή όχι? Όσοι άκουσαν τη συνέντευξη του κου Θεοδοσιάδη στο πρωινό του ΑΝΤΕΝΝΑ διαπίστωσαν πως ο πρόεδρος του Π.Φ.Σ. δεν ασπάζεται τη θέση αυτή. Κι όσοι παρατήρησαν ένα βήμα παραπέρα το ευφυολόγημα του κου Παπαδάκη περί αύξησης του κόστους φαρμάκων για τον πολίτη θα διαισθάνθηκαν πως ο επόμενος κίνδυνος είναι είτε η αναζήτηση έκπτωσης στη συμμετοχή ασφαλισμένων (όπως πχ σε Πορτογαλία και Ισπανία) είτε η έκπτωση απευθείας στον ΕΟΠΥΥ με δεδομένο πως ο ΕΟΠΥΥ είναι πλέον αγοραστής και όχι πάροχος υπηρεσιών υγείας και η συλλογική σύμβαση λήγει το Νοέμβριο του 2014. Δυστυχώς ο κος Θεοδοσιάδης ούτε τότε βρήκε αφορμή να καταδικάσει την πολιτική της κυβέρνησης που οδηγεί σε συμμετοχές του 0% στο 40%. Ο κλάδος πρέπει να καταδικάσει με σαφήνεια το μνημονιακό θέσπισμα της ασφαλιστικής τιμής που ουσιαστικά μετατρέπει σε οικονομικό συνέταιρο κοινωνικών παροχών, κράτος και πολίτη.
Στο ζήτημα του ωραρίου τα πράγματα είναι απλούστερα. Κανένας πλην του Φ.Σ. Αχαΐας δεν ενδιαφέρεται για ουσιαστική λύση του ζητήματος του ωραρίου για ανατροπή του σκηνικού – δεν υπάρχει καμία ουσιαστική δυνατότητα στους Συλλόγους που έχει βάλει πόδι ο Νόμος Λοβέρδου για κανένα αγώνα αποτροπής της πλήρους απελευθέρωσης. Στους περισσότερους Συλλόγους υπάρχει ήδη μεγάλο ποσοστό διευρυμένων και σε όσους δεν έχουν ακόμη, το Σαββάτο ανοίγουν όλα τα φαρμακεία ελεύθερα ή ανοίγει το 35-40% των ήδη λειτουργούντων. Συνεπώς μόνο η Αχαΐα και καίγεται και είναι διατεθειμένη να δώσει αγώνα για να διατηρήσει ωράριο. Η συμμετοχή μας λοιπόν στην προηγούμενη απεργία ισούται με συμμετοχή σε κινητοποίηση δίχως στόχους και αιτήματα. Η συμμετοχή στην πρώτη είχε το χαρακτήρα καλής θέλησης για την ενότητα του κλάδου και η πρωτοβουλία μας πως και το σαββατοκύριακο πρέπει να τίθεται θέμα απεργίας συζητήθηκε ευρύτατα σε όλο τον κλάδο ενώ τέθηκε από τον πρόεδρο του Φ.Σ.Α. στο προηγούμενο Δ.Σ. όπου ο πρόεδρος του Π.Φ.Σ. όμως αρνήθηκε τέτοιο ενδεχόμενο.
Με χαρά μου διαπίστωσα στο χθεσινό Δ.Σ. Π.Φ.Σ. πως η συντριπτική πλειοψηφία ακόμη κι από το προεδρείο έθεσε θέμα συγκεκριμενοποίησης των στόχων και της στρατηγικής αιτημάτων, και σύγκλισης νέας Γ.Σ.. Προσωπικά είμαι χαρούμενος γιατί επιβεβαίωσαν το σκεπτικό της απόφασης της δικής μας Γ.Σ. άσχετα με διάφορες στην αντίληψη περί πειθαρχίας και ενότητας. Είμαι επίσης ευτυχής γιατί ΕΣΤΩ στο τέλος των κινητοποιήσεων συνεκλήθη το ανώτατο όργανο του φαρμακευτικού κλάδου: η Γ.Σ. του Π.Φ.Σ.. Δεν γνωρίζω αν αυτή μπορεί να παράγει κάτι θετικό, με βάση το σκηνικό που εκ προτέρων έχει στηθεί προ της σύγκλισης της. Όμως η Γ.Σ. πρέπει απαραίτητα να συγκαλείται ακόμη και την τελευταία στιγμή. Ταυτόχρονα, το κάθε Α’βάθμιο όργανο διατηρεί ΠΑΝΤΑ το δικαίωμα της τελικής κρίσης των αποφάσεων της ανώτατης Γ.Σ. και αυτό είναι το μεγαλείο της συνδικαλιστικής δημοκρατίας. Οι φαρμακοποιοί στο σύνολό τους αποφασίζουν οι ίδιοι για τους εαυτούς τους.
Οφείλω πάντως να ενημερώσω πως το μέλος του Δ.Σ. του Π.Φ.Σ. κος Παπαθανάσης με φαρμακείο στη Ναύπακτο είχε το θράσος να ζητήσει μέτρα κατά της Αχαΐας γιατί δεν υπάκουσε στην απόφαση του Δ.Σ. του Π.Φ.Σ.. Η άγνοια νόμων μπορεί και να συγχωρεθεί σε μέλος Δ.Σ. του Π.Φ.Σ.. Το θράσος ούτε συγχωρείται ούτε θα μείνει αναπάντητο. 3 χρόνια άλλωστε περιμένουμε την απόφαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου τους για τη γνωστή αφίσα στα γραφεία της ΔΕΗ στην Πάτρα.
Το Δ.Σ. του Φ.Σ.ΑΧ. αλλά και οι εκλέκτορες του Συλλόγου μας θα προσπαθήσουν να κατευθύνουν τη στρατηγική του κλάδου προς το συμφέρον του συνόλου κι όχι των λίγων και ισχυρών.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΟΦΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
Πρόεδρος Φ.Σ. Αχαΐας
